
Адмон хэвлэлийн газраас худалдаанд гарсан Бат үүл гуайн гэргий Дэлгэртүяа гэдэг эгчийн бичсэн /танихгүй ч гэлээ өөрт их ойр байсан болохоор эгч гэж өөриймсмөөр санагдав/ 「Үүл бид 2」 хэмээх номыг ихэд амтархан уншиж дуусгав..2 хүний цаашилбал 1 гэр бүлийн түүх мэт боловч ерөнхийдөө сүүлийн 40 гаруй жилийн манай улсын түүх тэр чигээрээ...түүхийиг ихэвчлэн мэргэжлийн хүмүүс бичдэг гэсэн ойлголт түгээмэл байдаг байх..яагаад жирийн нэгэн бүсгүй хүний нүдээр харсан Монгол улсын түүх байж болохгүй гэж??хараахан уншиж амжаагүй байгаа хүмүүст энэ номыг заавал уншаарай гэж зөвлөе.. умшаад дууссаны дараа юунд ч юм итгэмээр, итгээд баймаар ,,,, тийм өөдрөг бодол төрж байлаа...
уншихдаа Хонх, Инээмсэглэл, Солонго хамтлагийн дуунуудыг BGM болговол бүүр ч амттай байж магадгүй.....Би Солонго хамтлагийн Амидрал үргэлж сайханаараа гдг дууг өдөржин нахидаг дээр нь тавиж байгаад номоо дуусгалаа..
сэдвээсээ халихад, яагаад Хонх ын дуунд дуртай байсан нэг учираа энэхүү номыг уншиж суугаад аймаар тод санав..Энхбаяр гээд дуучин агаад нь дуртай байсан ш дээ нээрээ..:)
мэдээж Цогтсайханы үзэл бодол, 「ондоо 」 үгтэй дуунууд гол үүрэгтэй байсан нь ойлгомжтой..түүнээс дутахааргүй нэг шалтгаан нь энэ агаа.. түүний зурагтай сонины хайчилбар их л удаан миний дэвтэрийн завсар явсансан...энэ хүн бас энэ Солонго хамтлагт байсан санагдана..андуурч байж ч магад....
P.S.номноос сурсан шинэ хэллэг 「Зарлал үзсэн ямаа」- ямар нэгэн юманд алмайрч ангайгаад хэлэх үггүй хөшихийг хэлсэн зүйрлэл болтой...өдөржингөө зарлалны өмнө гайхаж зогсоо ямаа нүдэнд үзэгдээд хөгжилтэй байлаа...:)